Funda staat als cabaretière in het programma van het startsymposium van de Week Chronisch Zieken op vrijdag 9 november 2012 . Hoe kunnen mensen met een beperking duurzaam aan het werk komen. Verschillende betrokkenen zullen zich daarover buigen tijdens het programma.
“Samen werken aan werk. Hoe doe je dat?” Een reactie van Funda.
Hoe beoordeel je iemand op zijn/haar vakmanschap als het eerste wat je ziet de rolstoel of de handicap is? Ik krijg per mail een interviewverzoek van een gehandicapte man. Ik heb hem eerder ontmoet: Hoogopgeleid, zeer intelligent, een beetje moeizaam pratend maar ik geef aan dat ik het niet erg vind als hij mij telefonisch zou interviewen. Hij heeft liever dat ik per mail antwoord op zijn vragen. Maar dat kost mij meer tijd en zo voelt het alsof ik zijn interview schrijf, toch? Ik vraag hem wat hij makkelijker vindt? Wat blijkt schrijven kost hem veel tijd, energie en dus moeite (spierziekte). Natuurlijk mail ik je de antwoorden zeg ik.
De vragen zijn echt goed, ik doe mijn best op de antwoorden (en ben eigenlijk secuurder doordat ik nu zelf weet hoe het er staat) en krijg aanvullende vragen op een aantal antwoorden van mij en met zijn regie wordt het echt een mooi interview. Les? Ik vraag voor mezelf geen medelijden maar wel empathie; het werkt, ook als ik degene ben die dat geeft.
De uitdrukking “Waar een wil is, is een weg” komt tot zijn recht. Voor alle partijen. Win-win is niet meer een zomaar gebezigde leus maar krijgt een oprechte lading!
Werk ze! Samen!