Wij zijn het braafste jongetje van de klas. Dat was al zo tijdens de Tweede Wereldoorlog , toen het Nederlandse ambtenarenapparaat keurig de administratie op orde hield, waar de Duitse bezetters dankbaar gebruik van maakten. De Nederlandse overheid komt herhaaldelijk niet op voor haar onderdanen. Althans niet zichtbaar. Minister Opstelten (Veiligheid en Justitie) toont geen clementie met de zieke fruithandelaar Cor Disselkom. Als het aan de minister ligt wordt deze Nederlander aan Polen uitgeleverd. Ziek of niet, de heer Disselkom heeft zich misschien schuldig gemaakt aan overtredingen en moet daarvoor beboet en/of gestraft worden. Maar dat kan ook in Nederland. Daar zijn rechtswege mogelijkheden voor. Waarom maakt Opstelten daar geen gebruik van? Het is ongehoord. Natuurlijk; er bestaan afspraken en verdragen tussen landen onderling en in internationaal verband. Landen kunnen die afspraken in principe niet zomaar negeren of naast zich neer leggen. In de praktijk gebeurt dat toch. Denk aan de Israëli’s die alle internationale verdragen die ze mede hebben ondertekend aan hun laars lappen, de Verenigde Staten die verdragen NIET eens tekenen, als die tegen het belang van hun burgers ingaan en Nederland dat elk verdrag klakkeloos uitvoert.
De VS kennen hoge straffen, een niet perfect werkend rechtssysteem en toch doen ze alles om Amerikaanse burgers te beschermen, terug te halen naar de VS; maar zeker niet uitleveren. En Nederland? Onze overheid kan niet wachten om Nederlandse burgers met een kaartje ‘with our compliments’ op een presenteerblaadje uit te leveren.
Polen is dan wel lid van de Europese Unie, de misstanden in het rechtssysteem, corruptie en mensenrechtenschendingen zijn aan de orde van de dag. Men kan niet rekenen op een eerlijk proces. De helft van alle Europese arrestatieverzoeken, wordt door Polen uitgevaardigd!
Maar wat doet de Poolse overheid zelf tegen de criminaliteit van haar onderdanen in de landen van de EU? Bovendien lijden niet alleen Nederlandse burgers maar ook de goede Polen onder het gedrag van hun criminele landgenoten.
Volgens cijfers van de Nederlandse politie zijn zeker 70 procent van de mensen die zij ’s nachts na controle op doorgaande wegen mee moeten nemen naar het bureau, Moelanders; zoals de politie deze mensen uit Midden- en Oost-Europa noemt. Rondrijden met inbrekerstuig geldt als overtreding en niet als misdrijf. Dus moet onze politie de Poolse, Roemeense en Bulgaarse burgers die hier de wet overtreden na maximaal 6 uur weer laten gaan. Sommigen worden wel 6 of 7 keer achter elkaar gepakt. Boetes worden nooit betaald.
Met 77.500 inbraken in het afgelopen jaar is er sprake van een stijging van 7,5%. De aard van de inbraken is veranderd. De inbrekers opereren steeds professioneler, in groepen, ze dragen plastic handschoenen en laten nauwelijks sporen achter. Soms doen ze 10 inbraken per nacht. Gisterennacht is er bij onze oudste dochter ingebroken. Onder andere zijn meegenomen: laptop en de twee auto’s voor de deur -waaronder één met werkgereedschap. Zijn de daders Moelanders? Geen idee. Ze worden zelden gepakt. Maar een overheid die niet voor ons opkomt zijn we moe.
(Eerder verschenen in de Telegraaf 4 februari 2011)